Fibrinigen

آزمایش Fibrinigen :
◀︎این آزمایش در بخش هماتولوژی آزمایشگاه فجر انجام میپذیرد.

نام آزمایش

Fibrinogen

فیبرینوژن  یا فاکتور ۱ توسط ترومبین به لخته فیبرین تبدیل می گردد. سطوح فیبرینوژن کمتر از ۱۰۰میلی گرم بر دسی لیتر می تواند همراه با خونریزی باشد. کاهش اکتسابی فیبرینوژن مثلا در اختلال کارکرد کبد یا انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC) خیلی شایع تر از فقدان ارثی ان است .

آمادگی بیمار

کاربرد ندارد

زمان نمونه گیری

معمولا در خون ریزی ها چک می گردد.

نوع نمونه و نحوه جمع آوری آن

پلاسما جداشده در لوله درب آبی (سیترات سدیم) که با خونگیری وریدی معمول انجام شده است .

مقدار نمونه ۲ سی سی می باشد که باید عدم همولیز ولیپمی وایکتریک داشته باشد. در ضمن پلاسما باید سریعا جدا گردد.

پایداری نمونه در دمای اتاق ۲ ساعت در دمای یخچال ۱روز ودر فریزر تا یک ماه می باشد .

موارد رد نمونه

* دریافت نمونه بیشتر از ۴ ساعت بعد از نمونه گیری .

* لوله هایی که به میزان کافی پر نشده اند.

نمونه لخته همولیز ولیپمی وایکتریک  باعث مداخله در تست می گردد در ضمن پلاسما باید سریعا جدا گردد .

روش های آزمایش

manuall

تداخلات دارویی

غلظت هپارین بیشتر از ۰.۶ units/ml می تواند سبب نتایج پایین شود .

استروژن و OCP ممکن است سبب افزایش فیبرینوژن شود در حالی که استروئید های انابولیک ،آندورزن ، آسپارژیناز ، فنوباربیتال،استرپتوکیناز،اوروکیناز واسید والپروئیک می توانند سطح فیبرینوژن را کاهش دهند .

اطلاعات تکمیلی

فیبرینوژن پروتئینی محلول در خون می‌باشد که هنگام انعقاد خون بر اثر آزاد شدن و فعال شدن آنزیم‌ ترومبین به رشته‌های نامحلول فیبرینتبدیل می‌شود و در انعقاد خون نقش مهمی دارد. فیبرینوژن در کبد ساخته می‌شود و سطح خونی آن در شرایطی مانند بارداری و التهاب افزایش می‌یابد.

منابع

— بروشور کیت های مصرفی

—کتاب اطلاعات جامع آزمایشگاهی تشخیص طبی سال ۱۳۸۶

— کتاب مجموعه مستندات سیستم مدیریت کیفیت در آزمایشگاه پزشکی مرداد ۱۳۸۷

— www.aruplab.com