Renal calculi analysis
آزمایش Renal calculi analysis :
◀︎این آزمایش در بخش بیوشیمی آزمایشگاه فجر انجام میپذیرد.
آمادگی بیمار
نمونه توسط بیمار برای تشخیص نوع سنگ به ازمایشگاه اورده می شود
زمان نمونه گیری
نمونه گرفته شده هر روزه از بیمار تحویل گرفته می شود.
نوع نمونه و نحوه جمع آوری آن
نوع نمونه سنگهای کلیوی می باشدکه یا بصورت دفع ادراری یا از طریق جراحی گرفته می شود و توسط بیمار برای تشخیص نوع سنگ به ازمایشگاه اورده می شود ( سنگ کلیه دفع شده به صورت خشک تحویل گردد)
موارد رد نمونه
روش های آزمایش
روش شیمیایی
اقدامات وابسته
- آشنایی با اصول ایمنی
- آشنایی با روش انجام تست و خطاهای تکنیکی
- گذراندن یک دورهی آموزشی برای اشنایی با روش انجام
هدف
بررسی سنگ از نظر مواد تشکیل دهنده و نوع سنگ
موارد کاربرد
این روش جهت انجام تست در بخش آزمایشگاه استفاده میشود.
اصول آزمایش
رنگ سنجی
تداخلات دارویی:
- سنگ به اندازه کافی کوبیده نشود
- به خوبی در اسید حل نشود
- رعایت نکردن شرایط دمایی و نوری در هر مرحله
- استفاده از سرسمپلر آلوده
- ایجاد وقفه در بین مراحل
- محتویات استفاده شدهی کیت از یک سری کیت نباشد.
- PH آب مقطر در محدودهی مورد نظر نباشد (آب دیونیزه).
اطلاعات تکمیلی
املاح کلسیم ،اسید اوریک ،سیستئین و استروویت(MgNH4Po4)اجزای اصلی اکثر سنگ های کلیه را تشکیل می دهند .سنگ های اگزالات کلسیمی و فسفات کلسیمی ۸۵-۷۵%تمام سنگ ها را تشکیل می دهد .و ممکن است با هم مخلوط در یک سنگ وجود داشته باشد فسفات کلسیم در سنگ ها معمولا بصورت هیدروکسی آپاتیت (Ca5(PO4)OH )یا با شیوع کمتر بروشیت (CaHPO4H2O )است.
سنگ های کلسیمی در مرد ها شایع تر است ،سن متوسط شیوع علایم در دهه سوم است. تقریبا ۶۰% افرادی که یک سنگ کلسیمی می سازند، نهایتا سنگ دیگری در ظرف ۱۰ سال ساخته خواهد شد و فاصله بین دو سنگ متوالی به تدریج کم می شود یا ثابت باقی می ماند. میزان متوسط تشکیل سنگ جدید در بیمارانی که سابقه سنگ قبلی داشته اند، حدود یک سنگ در هر ۲ یا ۳ سال است. بیماری سنگ کلسیمی اغلب خانوادگی می باشد.
در ادرار بلور های کلسیم اگزالات مونوهیدرات (whewellite)معمولا به شکل بیضی های مقعر الطرفینی رشد می کند که از نظر شکل و اندازه مشابه گلبول های قرمز خون است اما ممکن است بزرگتر و دنبل مانند یاشد. در زیر نور پلاریزه، در برابر زمینه تیره، بلور ها در خشان به نظر می رسد و شدت این درخشندگی بستگی به جهت گیری آنها دارد، این خاصیت را شکست مضاعف گویند. بلور های کلسیم اگزالات دی هیدرات یا ( weddillite ) بصورت دو هرم مشترک القائده بوده و خاصیت شکست مضاعف ضعیفی دارند . بلور های آپاتیت خاصیت شکست مضاعف ندارند و بی شکل به نظر می رسند زیرا بلور های واقی بقدری کوچکند که که با میکروسکپ نوری قابل مقایسه نمی باشند . بروشیت بلور های دراز و تخته مانند (باریک، بلند و مستطیلی شکل) ایجاد می شود
سنگ های اسید اوریکی شفاف به شعله اند و اینها وهم در آقایان شایع تر است نیمی از افراد دارای سنگ های اسید اوریکی مبتلا به نقرس بوده ،صرف نظر از وجود یا عدم وجود نقرص ساختن سنگ های اسید اوریکی معمولا خانوادگی است .در ادرار بلور های اسید اوریکی معمولا رنگ نارنجی مایل به قرمز دارند زیرا رنگدانه اورین را جذب می کنند .اسید اوریک بدون آب بلور های کوچکی را ایجاد می کند که در زیر میکروسکپ نوری بی شکل به نظر می رسد .این بلور ها به جز از نظر خاصیت شکست مضاعف غیر قابل افتراق از بلور های آپاتیت هستند .اسید اوریک دی هیدراته متمایل به تشکیل بلور های قطره اشکی و صفحات مربعی صاف دارند .هر دو حالت قوینا خاصیت شکست مضاعف دارند .سنگ ریزه های اسید اوریکی شکل غبار قرمز رنگ بنظر می رسند و سنگ ها هم گاهی قرمز یا نارنجی رنگ هستند .سنگ ها ی سیستئینی نا شایع اند و به رنگ زرد لیمویی بوده و برق می زنند ،حاجب بودن به اشعه به علت محتوی گوگرد آن است .بلور های سیستئین به صورت صفحات صاف شش ضلعی در ادرار ظاهر می شود .
سنگ های استروویتی شایع و بالقوه خطرناکند .این سنگ ها عمدتا در خانم ها یه بیمارانی که نیاز به کاتتریزاسیون مزمن مثانه دارند ،دیده می شوند و بر اثر عفونت ادراری ناشی از باکتری های مولد اوره آز (معمولا سویه پروتئوس) به وجود می آید. این سنگ ها می توانند تا اندازه های بزرگ رشد کرده، لگنچه و کالیس ها را پر کنند و نمای شاخ گوزنی ایجاد می کنند. سنگ های استروویتی، حاجب به اشعه اند و تراکم داخلی آنها متغیر است. در ادرار بلور های استروویتی، حاجب به اشعه اند و تراکم داخلی آنها متغیر است و در ادرار بلور های استروویتی به شکل منشور های مستطیلی هستند که گفته می شود به در تابوت شباهت دارند
در بررسی سنگها سه گروه از سنگها از اهمیت بیشتری برخوردار میباشند:
سنگهای ادراری که در مثانه و لگنچه تشکیل میگردند این سنگها ممکن است ساده باشند (شامل یک ماده) مخلوط باشند (شامل دو یا چند ماده) یا دارای یک ماده خارجی به عنوان هستهی مرکزی باشند.
شایع ترین مواد تشکیل دهنده این سنگها شامل اگزامات کلسیم، اسیداوریکف ادواتها، فسفات کلسیم و منیزیم هستند.
سنگهای فسفات آمونیوم منیزیم، کربنات کلسیم، سیتین و گرانتیت به ندرت یافت میشوند.
سنگهای صفراوی که در کیسهی صفرا تشکیل میگردند بر سه نوع میباشند:
الف: سنگهای کلسترولی که معمولاً روشن و صاف هستند.
ب: سنگهای پیگیمانهای صفراوی که معمولاً کوچک، تیره و خشن هستند.
ج: سنگهایی که مخلوط کلسترول، پیگمان و کلسیم میباشند.
سنگهای بزاقی و پانکراس: این سنگها نادر هستند و معمولاً حاوی کربنات کلسیم، فسفات کلسیم یا مخلوط اینها هستند. این سنگها نیز مانند سنگهای ادراری آزمایش میشوند
منابع
بروشور کیت
کتاب جامع الایزا
کتاب جامع فراوردههای تشخیصی
