SHBG

آزمایش SHBG :
◀︎این آزمایش در بخش هورمون آزمایشگاه فجر انجام میپذیرد.

آمادگی بیمار

نیاز به ناشتایی نمی باشد

زمان نمونه گیری

ترجیحاً نمونه گیری صبحگاه صورت گیرد

نوع نمونه و نحوه جمع آوری آن

نوع: سرم یا پلاسما (lithium heparin)

مقدار: ۱۵۰ میکرولیتر

موارد رد نمونه

از پلاسما  EDTAاستفاده نشود

سرمهای حرارت دیده (غیر فعال) قابل آزمایش نیستند

فریز و دفریز شدن نمونه

روش های آزمایش

الکتروکمی لومینسانس

تداخلات دارویی

آنتی بادی انسانی ضد موش ممکن است در نمونه های بیماران که آنتی بادی های منوکلونال دریافت کرده اند (ایمنی درمانی) یافت شود. آنتی بادی های هتروفیل دیگر نیز ممکن است در نمونه بیمار باشد. این روش به طور خاصی برای به حداقل رساندن اثرات این آنتی بادی ها طراحی شده است با این حال، باید نتایج حاصل از بیماران شناخته شده به چنین آنتی بادی هایی، به دقت ارزیابی شود.

نمونه های شدیداً همولیز در نتایج آزمایش تداخل می نمایند.

داروهای دانازول، استانوزولول باعث کاهش و آنتی کانوولسانت ها باعث افزایش SHBG می شوند.

اطلاعات تکمیلی

در زنان باردار به دلیل افزایش تولید استروژن ، غلظت SHBG به طور قابل توجهی بالاتر است. محدوده مرجع در کودکان پیش از بلوغ بالاتر از بزرگسالان است.

سطح بالای SHBG می توان در مردان مسن دیده می شود.

SHBG اغلب در بیماران مبتلا به هیپوگونادیسم، پرکاری تیروئید، سیروز کبدی و بی اشتهایی عصبی افزایش می یابد.

سطح SHBG همچنین در مصرف کنندگان قرص های ضد بارداری و داروهای ضد صرع افزایش مییابد. کاهش غلظت SHBG اغلب با کم کاری تیروئید، سندرم تخمدان پلی کیستیک، چاقی، هیرسوتیسم، آندروژن بالا، ریزش مو، آکنه، بیماری کوشینگ و آکرومگالی دیده می شود.

اتصال هورمون های تستوسترون و استروژن به SHBG باعث کاهش تخریب متابولیکی این هورمون ها و تنظیم تعادل بین مقدار آزاد و متصل هورمون می شود.

افزایش سطح آندروژن ها منجر به کاهش غلظت SHBG می گردد. در مقابل استروژن ها در زمان بارداری و هورمون های تیروئیدی منجر به افزایش سطح SHBG می گردد.