Osteocalcin
آزمایش Osteocalcin :
◀︎این آزمایش در بخش هورمون آزمایشگاه فجر انجام میپذیرد.
استئوکلسین
استئوکلسین ۱۵%پروتئین غیرکلاژنی در‌ماتریکس‌استخوان را تشکیل‌داده و به‌عنوان شاخص فعالیت استئوبلاست در نظر گرفته می‌شود. استئوکلسین دارای سه بخش گاماکربوکسیگلوتامیک اسید(Gla) وابسته به ویتامین K است که مسوول قابلیت اتصال به کلسیم این پروتئین می‌باشد. مقدار کمی‌از استئوکلسین وارد سیرکولاسیون می‌شود که باتشکیل استخوان ارتباط دارد.
استئوکلسین در سیرکولاسیون عمرنیمه‌ی کوتاهی داشته و به سرعت توسط کلیه تصفیه می‌گردد بنابراین در نارسایی کلیه افزایش استئوکلسین مشاهده می‌گردد. این پروتئین در سرم به سرعت تخریب شده و لذا در سرم، انواع سالم و قطعات آن به‌طور همزمان دیده می‌شوند. برای سنجش استئوکلسین روشهای ایمونواسی طراحی گردیده که می‌توانند فرم سالـم (۱ـ۴۹) و یـا فـــرم تخـریب‌شده غالب ۱ـ۴۳ (N-terminal / mid-molecule) را اندازه‌گیری نمایند. به‌رغم اینکه این پیشرفت در طراحی کیت‌های ایمونواسی، توانسته مشکلات سنجش‌های آزمایشگاهی ناشی از تخریب سریع استئوکلسین را تاحدی کاهش دهد، همچنان پیشنهاد می‌گردد پس از نمونه‌گیری، نمونه‌ی سرمی به سرعت جدا شده و در‌دمای ۲۵- قرار گیرد.
داروهایی که سبب افزایش و یا کاهش می شوند:
بی فسفونات ها، ۱و۲۵ دی هیدروکسی ویتامین D، کلسی تریول و rosuvastation سبب افزایش استئوکلسین می شوند. در مقابل گلوکوکورتیکوئیدها، هپارین، وارفارین، تاموکسی فن و هورمون تراپی بعد از یائسگی آن را کاهش می دهند.
