(Listeria Ab (IF

آزمایش (Listeria Ab (IF :
◀︎این آزمایش در بخش ایمونولوژی و سرولوژی آزمایشگاه فجر انجام میپذیرد.

عفونت لیستریا

عفونت لیستریا یا لیستریوزیس یک بیماری است که معمولا دراثرخوردن غذاهای آلوده شده با باکتری ای که ” لیستریا منوسیتوژنز” نامیده میشود، ایجاد میگردد. افراد سالم ممکن است هیچگاه عوارض عفونت لیستریایی را تجربه نکنند اما برای خانمهای باردار این عفونت خطرات جدی به همراه دارد.

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، مایع نخاع (CSF)

حجم نمونه مورد نیاز:  ۱ ml

شرایط نمونه گیری: نیاز به ناشتایی نمی باشد.  

ملاحظات نمونه گیری:

۱.        پس از نمونه گیری نمونه سرم یا CSF در ویالهای پلاستیکی ریخته شود.

۲.        نمونه ها بالافاصله در یخچال (۵-۲ درجه سانتیگراد) قرار گیرد.

موارد عدم پذیرش نمونه: نمونه با همولیز یا لیپمیک شدید و نمونه های غیر از سرم یا .CSF

شرایط نگهداری: نمونه در دمای اتاق به مدت ۲ روز ، در  ◦c ۴ به مدت ۱۴ روز و در ◦c ۲۰-  به مدت ۳۰ روز پایدار است.

کاربردهای بالینی:

۱.        تشخیص لیستریوزیس.

۲.        کمک به تشخیص مننژیت لیستریایی در افراد دچار نقص سیستم ایمنی.

روش مرجع: PCR و کشت ترشحات

روش ارجح: PCR، ایمونوفلورسانس غیر مستقیم (IFA)

سایر روشها: ELISA

مقادیر طبیعی: تیتر کمتر از ۱/۲۰۰> در سرم، منفی گزارش می شود.

تفسیر: خانواده لیستریا باکتریهای گرم مثبت هوازی بوده و  از چندین سوش تشکیل شده اند که تنها سوش بیماریزا لیستریامونوسیتوژنز می باشد. لیستریا مونوسیتوژنز عامل عفونتهای مننگوآنسفالیتی و سپتی سمی (عفونت خون) در نوزادان می باشد. همچنین این باکتری می تواند در افراد دچار نقص سیستم ایمنی عامل مولد مننژیت باشد. عفونت به لیستریا در طول حاملگی موجب سقط جنین می شود. آلودگی به این باکتری در نوزادان در هفته اول به صورت سپتی سمی، پنومونی و بافت های گرانولوماتوز و در هفته دوم به بعد موجب علائم مننژیت مثل تهوع و گرفتگی عضلات می گردد. باتوجه به آنکه جداسازی و کشت این باکتری گرم مثبت ( عامل درصد چشمگیری از سقط های جنین و عفونتهای مادرزادی) دارای مشکلاتی می باشد، روشهای سرولوژیک و ایمونولوژیک از بهترین روشهای تشخیصی می باشد.

بزرگترین خطراتی که متوجه جنین است افزایش احتمال سقط، مرده زایی یا زایمان زودرس میباشد. یک عفونت لیستریایی براحتی با مصرف آنتی بیوتیک قابل درمان است ،اما پیشگیری بهتر است.

 کاربردهای بالینی

1. تشخیص لیستریوزیس.
2. کمک به تشخیص مننژیت لیستریایی در افراد دچار نقص سیستم ایمنی.

تفسیر

Ø    خانواده لیستریا باکتریهای گرم مثبت هوازی بوده و  از چندین سوش تشکیل شده اند که تنها سوش بیماریزا لیستریامونوسیتوژنز می باشد. لیستریا مونوسیتوژنز عامل عفونتهای مننگوآنسفالیتی و سپتی سمی (عفونت خون) در نوزادان می باشد.

Ø    همچنین این باکتری می تواند در افراد دچار نقص سیستم ایمنی عامل مولد مننژیت باشد. عفونت به لیستریا در طول حاملگی موجب سقط جنین می شود. آلودگی به این باکتری در نوزادان در هفته اول به صورت سپتی سمی، پنومونی و بافت های گرانولوماتوز و در هفته دوم به بعد موجب علائم مننژیت مثل تهوع و گرفتگی عضلات می گردد.

Ø    باتوجه به آنکه جداسازی و کشت این باکتری گرم مثبت (عامل درصد چشمگیری از سقط های جنین و عفونتهای مادرزادی) دارای مشکلاتی می باشد، روشهای سرولوژیک و ایمونولوژیک از بهترین روشهای تشخیصی می باشد.

عوامل مداخله گر

v   وجود تیترهای بالای آنتی بادی بر علیه توکسوپلاسما می تواند باعث بدست آمدن تیترهای بالای کاذب برای لیستریا شود (Cross Reaction).

v   نمونه های شدیداً همولیز، لیپمیک و ایکتریک می تواند در آزمایش تداخل ایجاد کند.